De clubkampioenschappen van 2018 kende 24 deelnemers waaronder 5 jeugdleden die ook werden uitgenodigd. Dit gebeurde op het laatste moment waardoor sommige ouders vanaf 15:30 tot 23:00 op de club zaten.. Een tussentijdse maaltijd van de AH was even nodig om het vol te houden maar dat ging goed. Het was een ander systeem dan normaal waarbij de intentie was dat in ieder geval iedereen 3x zou spelen, dit was bijna gelukt. Ook het aardige van dit systeem is dat bij een verliespartij niet gelijk het toernooi over was. In de 2e ronde gebeurde al het nodige waarbij opvallende uitslagen (winst Laurens op Maarten en een overwinning van Koert op Menno) het schema wat in de war schopte. De jeugd liet ook zien dat sommige senioren al werden ingehaald. Colin Chen versloeg Ernst, Deen versloeg Corne en nog iets specialer Matthias won van Edwin. Met deze overwinning mocht Matthias (nog maar 10 jaar oud) zich al de best van de rest noemen. Dit ging gepaard met een beker. Om 23:30 waren de kwartfinales aan de beurt, met een nieuw systeem is het dan maar even afwachten hoe laat het allemaal wordt maar op een vrijdag is dat vaak niet zo’n probleem. De kwartfinales waren als volgt:
Colin – Maarten
Koert – Marcel
Laurens – Bernard
Emil – Menno
Colin, toch topfavoriet voor deze editie liet niet zijn beste spel zien. Hij won nog wel enigszins fortuinlijk de 1e game maar zag gaande weg een kentering in de wedstrijd en moest toch verrassend zijn meerdere erkennen in zijn teamgenoot.
Ook de wedstrijd van Koert en Marcel was een clash onder teamgenoten waarbij Koert helaas zijn niveau van eerder op de avond niet haalde. Marcel was ook niet helemaal nog in vorm maar het was goed genoeg voor een plek in de 1/2 finale. Laurens ging als een speer en bleef wederom zonder setverlies. De laatste kwartfinale was de finale van vorig jaar. Menno begon een stuk beter dan zijn eerdere wedstrijden, een tekort aan wedstrijden brak Emil wat op. Tot 1-1 was het gelijk op maar de fouten en daardoor niet het gewenste niveau zorge voor een zelfde winnaar als vorig jaar.
De halve finales waren:
Maarten – Marcel
Laurens – Menno
Voor Marcel is Maarten niet zijn meest favoriete tegenstander maar hij ging sterk van start. De fitheid van Maarten zorgde ervoor dat hij niet helemaal in zijn spel kwam. Daarbij dient wel gezegd te worden dat Marcel een prima partij speelde. Uiteindelijk kon Maarten geen glans geven aan zijn eerdere behaalde overwinning op Colin. Marcel won met 3-1 en kwam zo weer in de finale.
De andere 1/2 finale kende met Laurens wel een kleine verrassing maar kon hiermee wel laten zien dat hij een goed seizoen achter de rug had. Met een rare game kwam hij op 1-0 tegen Menno, die vervolgens rap met 2-1 voorkwam. Een sterke game van Laurens zorgde voor een 5setter. Daarin ging het gelijk op en bij 7-6 in het voordeel voor Laurens miste hij een niet te missen kans voor 8-6. Dit was een soort breekpunt waardoor het uiteindelijk 11-8 voor Menno werd in de 5e. De plek voor het brons werd een prooi voor Laurens die Maarten voor de 2e keer die avond de baas was. De finale tussen Marcel en Menno was gezien de ranking wel verrassend al was dit er ook 1 die niet voor het eerst werd gespeeld. De 1e game kwam Marcel net iets te kort. Hij kwam nog terug van 10-5 naar 10-9 maar moest toen toch de 1e set aan Menno laten. Met wat meer en gecontroleerd aanvalsspel kwam Marcel beter en beter in de wedstrijd. Hierdoor kwam hij 2-1 in sets voor en ook in de 4e set kwam hij op 8-6. Met de alom bekende vechtlust en dosis geluk (2 kantballen op rij) kwam Menno verrassend langszij. In de 5e set begon Marcel goed en stond steeds 2 tot 3 punten voor. Op 10-7 kwamen de eerste matchpoints voor Marcel op het bord. Met de laatste krachtsinspanning (en ja weer een kantbal) kwam Menno terug op 10-10, daarna kreeg Menno op 11-10 en 12-11 ook matchpoints die Marcel keurig wegwerkt. Op 13-12 kreeg ook Menno zijn 3e matchpoint die hij wel verzilverde. Zo zorgde Menno voor de 3e keer op rij voor de titel.
Al met al een lange maar gezellige en sportieve avond.
